Σχετικά με τις μορφές βιντεοκασέτας, τα δύο που χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο (τουλάχιστον στις ΗΠΑ) στο τέλος της γραμμής που βασίζεται σε κάμερα βιντεοκάμερας ήταν η Hi8 (η οποία περιελάμβανε το Digital8) και το MiniDV. Υπήρχαν και άλλες μορφές εκεί έξω (το VHS-C κράτησε εκπληκτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα), αλλά οι πιθανότητες είναι ότι εσείς ή οποιοσδήποτε γνωρίζατε με μια βιντεοκάμερα για εκείνη την εποχή χρησιμοποίησε ένα από αυτά τα δύο φορμά στα τέλη της δεκαετίας του 2000.
Υπάρχει μόνο ένας λόγος να κρεμάσετε μια γραμμική βιντεοκάμερα αυτές τις μέρες, και αυτό είναι για την αναπαραγωγή των παλιών κασέτες σας. Κάποιοι από εσάς έχουν πολλές, πολλές ώρες βίντεο σε αυτές τις παλιές ταινίες που ποτέ δεν ψηφιοποιήσατε, ούτε θέλετε, επειδή η διαδικασία θα διαρκέσει πολύ και θα καταλάβω. Αλλά όσον αφορά την καταγραφή νέου βίντεο, ναι, θα πρέπει να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε πλήρως γραμμικά και να αλλάζετε σε μη γραμμική ταινία.
Πριν αναφέρω τους λόγους για τους οποίους, εδώ είναι μερικές συμβουλές για όσους από εσάς με κουτιά σε κουτιά παλιού βίντεο σε ταινία:
Κατά ειρωνικό τρόπο, το βίντεο που έχετε στην ταινία θα ξεπεράσει τυχόν μη γραμμικά μέσα που έχετε. Εάν η κασέτα αποθηκεύεται σωστά σε ένα δροσερό, ξηρό μέρος, μπορεί εύκολα να διαρκέσει 30 χρόνια και δεν γελάω. Λοιπόν, εξακολουθούν να υπάρχουν κασέτες VHS που χρησιμοποιήθηκαν αρχικά στις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι οποίες εξακολουθούν να παίζουν καλά, τώρα, τρεις δεκαετίες αργότερα. Το πλάνο μπορεί να είναι λίγο "ξυστό" λόγω κάποιας φυσικής αποσύνθεσης της ταινίας χαλαρή, αλλά εξακολουθεί να λειτουργεί. Το πρόβλημα, φυσικά, όταν παίζετε παλιές ταινίες είναι σχεδόν ποτέ η ίδια η ταινία, αλλά μάλλον η μονάδα αναπαραγωγής (συνήθως λόγω φθαρμένων ή αποξηραμένων ιμάντων). Η πρότασή μου είναι να βγάλετε μια κενή ταινία, να καταγράψετε 15 λεπτά βίντεο και να την ονομάσετε "DECK TEST". Όταν πας για να αναπαράγεις τις ταινίες σου χρόνια αργότερα, βγάλεις την ταινία στο κατάστρωμα / βιντεοκάμερα πρώτα και παίζεις για να δεις αν το κατάστρωμα / βιντεοκάμερα "τρώει" την ταινία ή όχι. Αν όχι, θα πρέπει να είστε σε θέση να αναπαράγετε ταινίες με ασφάλεια. Εάν η κασέτα "φάει", καλά, δεν ξέρετε ότι θα χρησιμοποιήσετε τη μονάδα για αναπαραγωγή και θα πρέπει να πάρετε άλλο .. αν μπορείτε να βρείτε ακόμη και ένα.
Τέλος πάντων, πίσω στο παρόν.
Οι μη γραμμικές ψηφιακές βιντεοκάμερες είναι φθηνές τώρα, όπως σε 40 δολάρια φτηνές (όχι ότι θα πρότεινα να αγοράσω τη συγκεκριμένη βιντεοκάμερα, αλλά σας δίνει μια ιδέα για το πόσο φτηνό μπορεί να πάρει).
Μη γραμμική αποθήκευση για βιντεοκάμερες είναι επίσης φθηνή. Οι συναυλίες σε συναυλίες του χώρου με κάρτες SD, SDHC και παρόμοιες κάρτες είναι άμεσα διαθέσιμες, υποστηρίζονται ευρέως και είναι προφανώς η πιο βολική αποθήκευση βίντεο που έγινε ποτέ, καθώς μπορεί να χωρέσει στην τσέπη του πουκάμισου χωρίς κανένα πρόβλημα και είναι πολύ κοντά στο να είναι κυριολεκτικά featherweight.
Η μη γραμμική αποθήκευση δεν έχει την ίδια διάρκεια ζωής με τη γραμμική. Το πολύ θα περάσετε περίπου 10 χρόνια από μια κάρτα SD πριν να συμβούν μόνιμες διακοπές αποτυχίας (ή ίσως και πριν από αυτό εάν χρησιμοποιήσετε εκτενώς την κάρτα και γράψετε το αρχείο "run out of"). Ωστόσο, δεδομένου ότι οι κάρτες SD είναι τόσο φθηνές, μπορείτε απλά να μεταφέρετε τα δεδομένα από τη μια κάρτα στην άλλη εύκολα και φθηνά μία φορά κάθε λίγα χρόνια.
Εάν εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε μια κάμερα γραμμικής κάμερας, ήρθε η ώρα να την ρίξετε ή να την αποσυρθείτε εάν για κανέναν άλλο λόγο παρά η μη γραμμική εγγραφή είναι πλέον φθηνότερη από τη γραμμική. Δεν θα μπορούσατε να πείτε ότι πριν από ένα χρόνο, αλλά μπορείτε τώρα επειδή είναι ακριβές …
… και το γεγονός ότι νέες λευκές ταινίες είναι λίγο δύσκολο να έρθουν σε καταστήματα τούβλων και κονιάματος αυτές τις μέρες. Ναι, είναι ακόμα εκεί, αλλά δεν είναι απολύτως καλά εφοδιασμένοι αν καταλάβετε το νόημά μου.
